Amman

Dag vriendjes en vriendinnetjes,
We zijn na onze eerste dag in Petra ook nog een tweede dag geweest. We wilden graag nog naar "the monastry", maar dat was een half uur klimmen. Toen hebben we maar een groot deel afgelegd per ezel. Ja, we reizen deze vakantie niet alleen per vliegtuig, trein, bus en taxi, maar ook per kameel, paard en ezel. Het was best eng, want de trappen (voor zover er trappen waren) waren erg steil en soms was ernaast een afgrond van tientallen meters. Op een ezel voor ons zaten een vrouw en een meisje en die ezel zakte door zijn poten waardoor ze alle drie op de grond lagen. Mijn ezelbegeleider (een jongen van 16 - die van Sabine was een jaar of 10) begon te lachen toen 'ie mijn gezicht zag en zei 'That's just a small donkey.' Okay, great. We hebben weer zo'n drie uur in Petra door gebracht, het zijn hele afstanden die je daar moet afleggen. Gelukkig was het deels bewolkt. We hebben er nog wel wat aan over gehouden: pijnlijke schenen, nog steeds. En natuurlijk mooie foto's en filmpjes.

De dag erna wilden we met de bus naar Amman, de hoofdstad. De bussen bleken geen bepaalde vertrektijden te hebben. Je moet eigenlijk gewoon op het busstation of langs de weg wachten totdat er een langs komt die niet vol zit. Dit kan 3 uur duren, heb ik me laten vertellen. Gelukkig was de man van het hotel behulpzaam en hij belde de buschauffeur om te vragen of hij eerst wilde stoppen bij ons hotel, voordat hij door zou rijden naar het busstation waar de bus door tientallen mannen besprongen zou worden die vechten om een plaats (Het was een minibusje met zo'n 15 a 20 plaatsen). Na 5 Jordanische minuten (een uur) kwam de bus ons ophalen.

In Amman kwamen we aan op het busstation en namen we een taxi naar ons hotel. Hier maakten we kennis met het rotste werknemers allertijden: de taxichauffeurs. "Mansour hotel please" "Ok." Volgens onze kaart was het nog geen kilometer rijden. Na 10 minuten kwamen we aan in city center, terwijl we naar downtown moesten. Daar ging de chauffeur aan een man op straat vragen waar het Mansour hotel eigenlijk was. Helemaal terug dus. We moesten naar Sharia Al-Malek Faisal, sukkel. En intussen bleef de meter maar oplopen. Toen hij ons in de goede straat afzette wilde hij ook nog dat we het bedrag wat op de meter stond betaalden. No way. Na een kwartier ronddwalen door de straat bleek het hotel in een zijstraatje te zitten. We waren helemaal gelukkig toen we aankwamen, toen begon de eigenaar van het hotel te zeuren. "We are fully booked." "But we have a reservation!" Dus wij de reservering laten zien. Vroeg 'ie of we nog een kopie ervan hadden. Waarom? Ik stond inmiddels op ontploffen en liet me van m'n slechtste kant zien. "We hebben geen kopie nodig! We hebben gereserveerd, we willen onze kamer, NU!" Waardoor de man mij ging negeren en alleen nog met Sabine praatte. Weer zo'n eikel. We kregen uiteindelijk gewoon een kamer. Helaas was het daar zo'n 50 graden en de waaier bood weinig verkoeling. Toen ook nog eens de wcbril doormidden van de pot viel vonden we onszelf zo zielig dat we in onze reisgids een restaurant gezocht hebben onder "Top end" en bij Romero, een luxe Italiaans restaurant, terecht kwamen. Obers in pak enzo, zijn we niet gewend! 's Middags hadden we nog op plastic stoeltjes falafel zitten eten met mensenhaar in de hummus voor 1 JD per persoon (circa 1 euro). Overigens kwamen we niet zomaar bij Romero. We hadden opgezocht dat het tegenover het Intercontinental lag, dit zeiden we tegen de taxichauffeur. En waar werden wij afgezet? Bij het Hyatt. Zucht, steun, kreun. En weer werd er van ons verwacht dat we het bedrag op de meter zouden betalen. Eikel III.

Vanmorgen wilden we naar de Dode zee. Meneertje van het hotel (die weer met me wilde communiceren) stuurde ons naar het busstation, zodat we daar de bus naar Amman Beach konden pakken, wel met overstap. Op het busstation kwamen we twee mannen uit ons hotel tegen die op het idee kwamen om gewoon met zn vieren een taxi te delen. Uiteindelijk hadden we er een gevonden die ons voor 35 JD heen en terug wilde brengen en daar ook nog bijna 3 uur wilde wachten op ons. De zee was trouwens zo'n 55 km buiten de stad. Oke! Het waren gezellige kerels. En Amerikaan (geboren in Mexico) en een Argentijn (maar Italiaanse familie). De Argentijn, Alex, was knettergek, we hebben ons rot gelachen. Onderweg werden we drie keer door politie gestopt, maar dat zijn we inmiddels gewend. Meneer Argentijn begon tegen ze aan te lallen over Messi e.d. en zo was 'ie binnen een minuut de beste "habibi" van de politie.
De dode zee was geweldig om mee te maken. Je kon lekker op je rug of buik drijven. Wel kreeg ik per ongeluk water in m'n ogen en ik dacht dat ik voorgoed blind zou zijn. Gelukkig ging het na wat huilen over. We hebben ons ook nog ingesmeerd met het beroemde modder. Het schijnt een helende werking te hebben? Ik werd er in ieder geval erg zacht van. Nog wat weetjes over de dode zee: Het is het laagste punt op aarde (een zee onder zeeniveau) en ook een van de warmste. De zee is ook langzaam aan het verdwijnen. Mooi dat we 'm toch nog even mee hebben gepakt dan.

Toen we weer terug waren was het tijd voor een siesta. Ik lag te dromen (over raketten die uit de lucht kwamen en Linda de Mol die op sterven lag - ik weet ook niet waarom), toen Sabine me wakker maakte. "Suus! Mn vader smst dat er raketaanslagen zijn geweest vandaag op Eilat en Aqaba!" Ook goeiemorgen. Later hebben we het nog opgezocht op internet en er zijn inderdaad vijf raketten afgevuurd. Gelukkig is het al 5 dagen geleden dat wij in Eilat en Aqaba waren. Wel heel typisch dat ik er over droomde.
Voor meer informatie:
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20100802_027

Nu nog even wat leuke weetjes uit onze reisgids om een beter beeld van deze cultuur te krijgen. Tips voor vrouwelijke reizigers:
*Ga niet zonder gezelschap naar een bar
*Vermijd oogcontact met mannen die je niet kent - Een donkere zonnebril helpt.
*Zit niet voorin in een taxi. (heb ik vandaag wel gedaan, maar ik had nou eenmaal de langste benen van ons vieren)
*Ga indien mogelijk naast een vrouw zitten in een openbaar vervoersmiddel.
*Ga niet naar buiten met nat haar, dit suggereert dat je net seks hebt gehad. (wij seksen er dus elke ochtend op los)
*Check je hotelkamer op "kijkgaatjes", vooral sigarettengaten in gordijnen.
*Zet een stoel tegen je gesloten hotelkamerdeur, voor het geval dat je 's nachts bezoek krijgt.
*Heb je twijfels over liefdesverklaringen van Jordanische gidsen, zelfs van (en vooral) de knappe versies.

Morgen pakken we de bus naar het vliegveld en vliegen we naar Cairo. Hier slapen we nog 1 nacht, in een hostel met airco, jippiejajee! Ik kan niet wachten. De dag erna vliegen we naar Amsterdam en als alles mee zit zijn we woensdagavond rond 9 uur in Nederland.

Liefs, Suus