t/m dag 23 - Kroatie, Slovenie en Brussel

We zijn weer thuis. We kijken met positieve gevoelens terug op de reis en de gevoelens zijn gemengd over de thuiskomst.
Net op de weg schoten mijn ogen automatisch naar alle gele nummerborden. Dat deden ze tijdens de reis ook, maar dan zag je er zo'n 2 per dag. Hier raken mijn ogen overbelast. Gek zeg, Nederlanders op straat.

We zijn na Mostar opweg gegaan naar Grebastica, via Split. In Grebastica wonen kennissen waar wij bij mochten overnachten. Een mooi appartement met een nog mooier uitzicht. We kwamen 's avonds laat aan. Ik heb eerst een hele tijd op het balkon gestaan. Frisse temperatuur, windje door je haren, zoute lucht in je neus en zicht op een kermis van gekleurde lichtjes aan de overkant van de baai. Toen vond ik het al jammer dat we er maar 2 hele dagen zouden blijven.
We hebben twee dagen aan het strand gelegen. De eerste dag heeft Nicolina ons meegenomen in haar bootje. We hebben ergens het anker uitgegooid en zijn lekker op het dek gaan zonnen. 's Avonds zijn we Sibenik ingeweest, waar we wat baco'tjes hebben genuttigd op het terras. Er zaten wat Kroatische vrienden van Nina bij. Ze wilden graag Nederlands leren, nou ja, bepaalde woorden dan. De rest van de avond liepen ze iedereen te begroeten met 'Piek!' 'Piemol!' 'Loel!'
Ik heb nog een potje gepooled met Sabine. Totdat ze dacht dat ze de zwarte bal er ook in moest doen net als de rest.
De avond erop hadden Brigitte, Tom en Nina voor de gasten gekookt. Ook de Polen die een appartement van hun huurden aten mee. Eerst soep en spaghetti met mosselen, daarna gegrilde makreel.
De volgende ochtend hebben ze ons afgezet bij het busstation in Sibenik en zijn we naar Zagreb gegaan.

Zagreb had veel mooie architectuur, maar het was niet erg bijzonder en er was niet bijster veel te bezoeken. We hadden ook maar een middagje, 's avonds zouden we de trein naar Ljubljana (Slovenie) pakken. We hebben een rondje gelopen en een touristen treintje gepakt die een rondje maakte door het centrum. Gratis. Toen nog maar een terrasje.

Toen we op de trein zaten te wachten naar Ljubljana kwam Sabine 10 minuten voor vertrek met de slimme opmerking 'We moeten onze spullen nog uit de kluis halen!' Hilariteit alom.

In Ljubljana hebben we een halfuur 's avonds laat door de hoofdstraat gewandeld. Niet voor de lol, maar om ons hostel te vinden! Het duurde ook even voordat we erachter kwamen dat een heel straatgedeelte huizen hetzelfde nummer had. Na vijf keer op en neer wandelen en wat gevraag, kwamen we er toch.
Toen maar een terrasje. We bestelden een Bacardi cola. De ober verstond blijkbaar Campari cola. (Wie drinkt dat nou weer?) Dus we kregen een glas campari en een flesje cola. Ik nam een slok en nog voordat ik over mijn nek kon gaan had ik de ober er alweer bij gehaald.
Tijd voor een ander terrasje. Er zat er ook een waar een openlucht dansvloer was waar iedereen stijldanste. Het was erg leuk om ernaar te kijken! Ja, we hielden ons liever aan de zijlijn, met een Pina Colada en een Sex on the beach.

's Ochtends hebben we wat door het nieuwe centrum gelopen. 's Middags door het oude gedeelte. Ik vond het een erg leuke stad! We hebben ook het kasteel (Grad) bovenop de berg bezocht. Hebben we gelijk weer onze sport gehad deze week. We hadden uitzicht over heel Ljubljana vanaf de toren.

's Ochtends vroeg ik aan Sabine hoelaat we ongeveer naar Brussel zouden vliegen. '6 uur ofzo' was het antwoord. We hadden dus berekend dat we rond 3 uur de bus naar het vliegveld (25 kilometer verderop) zouden moeten hebben. In de bus kwamen we erachter dat we om kwart voor 5 zouden vliegen! Oh oh. De check-in zou tot één uur voor vertek kunnen. Wij kwamen pas 3 kwartier voor vertrek aan. Gelukkig was het een klein vliegveld en was alles zo gebeurd.
We zaten achter elkaar in het vliegtuig. Gelukkig wilde een Engelse vrouw naast mij best met Sabine ruilen. Tijdens de vlucht hebben we een klein Belgisch meisje (Roosje) voor ons bezig gehouden. Roosje's moeder was er zo blij mee dat we een bus Pringles van haar kregen.

Toen kwamen we aan en was het tijd voor de volgende blunder. Ik zag vanuit het vliegtuig wel erg veel gates. 'Zeg Sabine, waar zijn we eigenlijk?? 'Ehhh, Charleroi hoop ik?' Sabine's vader belde op. 'Waar zijn jullie?' 'Weet ik niet.' Hahaha.
Er bleek dus dat we op Zaventem (nu Brussels airport) waren geland. Wij dachten dat we naar Charleroi zouden vliegen, waar mijn vader ook naar onderweg was. Die kon dus weer omkeren en kwam een uur daarna aan op Zaventem. Precies het omgekeerde van de heenreis dus. Ook een kunst opzich.

Nu zit ik weer thuis en zoals jullie merken hebben wij braaf het zonnetje meegenomen. Geen dank.

Het was wel lekker om weer in mijn eigen bed te slapen. Lakens waarvan je zeker weet dat ze schoon zijn. Een lekkere douche met warm water en een fatsoenlijke straal. Ja hoor, thuis zijn is ook best leuk. Geen 'Is breakfast included?' 'What time do we need to check-out?' Misschien baal ik er volgend week weer ontzettend van dat we terug zijn, als ik weer flink aan de studie moet. Maar ik geloof dat er ook wel wat leuke feestjes op de planning staan!

Allemaal bedankt voor jullie leuke reacties. En nogmaals: Op de Sarajevo foto's staat dus niet de brug van Mostar. De nieuwe foto's staan er nu bij!

Quote:

Sabine zingt: 'Weet je wat ik wel zou willen zijn? Een trein... Een trein...'

Suus: 'Mijn sigaret is lek.'

Suus: 'Suus! Wat zie je er leuk uit! Heb je iets nieuws?'

Schuilnamenlijstje:
Jessica
Sabina
Sarah
Sophie
Sophia

Foto's
http://sasuus.mijnalbums.nl

Kusjes, Suus